روش شناسی توضیح واژگان در تفسیر الکشاف و مجمع البیان
دكترمحمودشهبازي
استاديارگروه زبان وادبيات عربي دانشگاه اراك
نرگس شيرازي
كارشناسي ارشدزبان وادبيات عربي
چکیده
زمخشري از دانشمندان برجسته ايراني اسلامي در قرن پنجم و ششم هجري است.
تسلط و چيرگي او بر نحو، بلاغت و شعر عربي، تفسير وي را يکي از کمنظيرترين تفسيرهاي ادبي
و خود او را در زمره نام آورترين مفسران اديب قرار داده است. هرچند از او آثار ادبي ارزشمند ديگري نيز برجاي مانده است. طبرسي نيز مفسر بزرگ وفقيه قرن ششم هجري و از معاصران زمخشري به شمار میرود و چنان كه از آثارش به ويژه تفسير مجمع البيان پيداست در فنون مختلف ادبي چون لغت، معاني وبيان و نحو چيره دست است. بنابراين ميتوان تفسير مجمع البيان را نيز در رديف تفاسير ادبي قرار داد. مباحث واژگاني در دو تفسير ياد شده نمود ويژهاي دارد كه مهمترين اين مباحث عبارتند از: بيان مترادف و تفاوتهاي معنايي آن، انتقال معنايي واژگان، مفرد و جمع، چند معنايي، واژگان دخيل، تخصيص معنايي واژگان، بيان ريشه و گسترش معنايي واژگان روش کار دو تفسیر را در حوزه واژه شناسی بررسی میکند.